An Damhán Alla agus an Mhíoltóg

Le Dúghlas de hÍde

’Sé dúirt an damhán alla le míoltóigín lá:

“Ó! Tar liom abhaile, a chréatúirín bhreá:

Tá grian gheal an tsamhraidh ag damhsa ar mo theach,

Tá ithe ’gus ól ann–nach dtiocfá isteach?”

Dúirt an créatúr míchéillí ag féachaint isteach:

“Is tú croí na féile, is breá é do theach:

Ach deirtear go mbíonn tú ag ithe ’s ag ól

Míoltóigín mar mise, idir fhuil agus fheoil.”

Dúirt an damhán alla–is é a bhí glic,

“Is bréag mhór, dar m’anam, an scéal sin, a mhic;

Tá caoireoil, tá mairteoil, tá bainne anseo,

Is an té a bheadh marbh dhéanfaidís beo.”

Bhí an créatúirín meallta le comhrá mar sin,

Dúirt sé, “tá mé sásta, mar tá tú chomh binn;

Ach ní fhanfaidh mé fada.”

Chuaigh sé isteach,

Is níor chuala mé fós gur tháinig amach.